Categorieën
Kerk

Misschien slaagt christelijk ‘comité voor ex-moslims wel’

christenen, egypte, gedwongen bekering, moslims, islam
Een demonstrant in Egypte. Tekst op het bord: “Koptische kinderen worden gedwongen hun gezinnen te verlaten en tot de islam te bekeren omdat de wet zegt dat moslims beter zijn dan christenen

Of het nu door een Centraal comité voor ex-moslims gebeurt, of op een andere wijze, het is volgens Evert te Winkel goed als mensen de vrijheid hebben en ervaren om het moslimgeloof vaarwel te zeggen en christen te worden. Een nieuwe website kan daar heel goed bij helpen.

Evert te Winkel

Zes jaar na de aanslagen op de Twin-towers in New York, 11 september 2007 is het dan inmiddels, richt Ehsan Jami samen met twee andere leden het Centraal Comité voor Ex-moslims op. Een lang leven is dit niet beschoren, al in april 2008 valt het doek voor het comité, volgens Jami omdat andere ex-moslims geen lid durven worden. Een andere veelgenoemde reden dat veel ex-moslims geen lid (meer) willen worden is dat Jami volgens andere ex-moslims teveel de inhoud van de islam aanvalt, terwijl voor hen het belangrijkst is dat moslims het geloof vaarwel kunnen zeggen of zich kunnen bekeren tot een ander geloof.

Vrijheid van godsdienst en bekering is ook de insteek van de verklaring van het steuncomité ex-moslims, dat door een grote groep niet-moslims ondertekend wordt. Onder meer de prominente katholiek Antoine Bodar is ondertekenaar. Waar het deze groep om gaat is dat moslims wereldwijd, vooral in Nederland, de vrijheid krijgen en ervaren om de islam vaarwel te zeggen.

Indirect is dat ook het doel van de website IsaRuhAllah (over de naam), die sinds afgelopen maandag online is, een website met getuigenissen van tot het christendom bekeerde ex-moslims. De website richt zich op moslims om het christelijk geloof aan het uit te leggen, en te zorgen voor begrip, maar wil ook dienen tot een evangelisatiemiddel naar moslims toe. Het is dan ook niet hetzelfde als Jami’s comité van ex-moslims.

Dat brengt me overigens op een ander punt: Hoe kan het dat er een comité voor ex-moslims was, in Duitsland en Engeland overigens nog steeds, maar er geen comité voor ex-boeddhisten, ex-hindoeïsten of ex-atheïsten bestaat? Goed, wel een ‘comité voor ex-christenen’, hoewel ik deze hyvespagina in dit geval niet erg serieus neem. Dan spreek ik nog niet over de leesbaarheid ervan. Het zijspoor ten spijt, het lijkt erop dat binnen de islamitische wereld minder enthousiast op religieverandering gereageerd wordt dan in bijvoorbeeld christelijke of seculiere kringen. Hoewel ook dat helaas niet altijd het geval is.

Het is goed dat de website IsaRuhAllah er is, deze laat zien dat meer mensen de zeker niet gemakkelijke overstap van moslim naar christen durven zetten. Het is geen eenvoudige stap om je geloof, die binnen de islamitische wereld vaak zo samenhangt met de (familie)identiteit, los te laten en je eigen weg te gaan in je geloof. Deze website geeft informatie voor de eerste stappen. Lees ook bijvoorbeeld het getuigenis van ‘Maria’:

“Toen ik dat ging geloven gingen mensen over me praten: ‘ze is van godsdienst veranderd’, zeiden ze. Maar die mensen kijken dan naar dingen die voor mij niet van belang zijn. Ik ben niet veranderd van godsdienst – ik heb nieuw leven gevonden! Vroeger had ik haat in mijn hart voor mensen die slecht deden. […]Maar die haat tegen andere mensen is verdwenen. Het was zo’n bevrijding om dat los te kunnen laten. Ik kijk nu met Gods ogen naar andere mensen. Ik maak geen onderscheid meer tussen mensen. Ik probeer te leven volgens het voorbeeld van Jezus.”

Wat dit getuigenis, andere getuigenissen en de hele website ook, uitstraalt, is dat zij niet bezig zijn met een kruistocht tegen de islam, maar bezig zijn “vanuit een houding van respect naar moslims en andere gelovigen.” Dat het christendom voor hen in hun ‘nieuwe leven als christen’ boven de islam staat is duidelijk, maar ze wekken zeker niet de indruk dat zij het idee hebben nu boven moslims te staan.

Terug naar de website: Er is alle reden om trots te zijn op de verantwoorde keuzes die de makers maken en de respectvolle wijze waarop zij deze op de website uitdragen. Net als Ehsan Jami hebben de makers de durf om het hoofd boven het maaiveld uit te steken en daardoor de publieke opinie te beïnvloeden.

Veel getuigenissen op de site zijn alleen met voornaam, Aissa Arroub, ook met zijn getuigenis op de website, geeft zijn getuigenis met voor- en achternaam in een magazine van Taizé. Een hele dappere en toe te juichen keuze. Dinsdag gaf één van de initiatiefnemers (Yüksel Güllü) een interview in Trouw met volle naam, Selma Al Farissi deed dit in het Friesch Dagblad. De website kan zeker een katalysator zijn van een groter zelfbewustzijn onder tot het christendom bekeerde ex-moslims.

Het is goed wanneer ex-moslims of twijfelende moslims weten dat er meer mensen zijn die moeite hebben met de islam of zich daar zelfs van hebben afgekeerd. Dat verkleint de drempel om een eigen keuze voor een geloof te maken en vergroot daardoor de vrijheid. Ook bijvoorbeeld de moeder van Ehsan Jami heeft zich volgens Ehsan Jami tot het christendom bekeerd.

Dappere mensen zoals mevrouw Jami (naar ik veronderstel) en zoals Aissa Arroub, Yüksel Güllü en Selma al Farissi, maar ook zoals anderen die overstappen van de ene naar de andere religie, laten zien hoe belangrijk vrijheid van geloof is. Dat mogen we vieren. Het laat ook zien hoe groot de verantwoording is om te staan voor wat je gelooft. Wat dat betreft smaakt dit initiatief naar meer.

Deze website is gericht op christenen en geeft meer informatie hoe moslims met het christelijk geloof in aanraking gebracht kunnen worden.

Door Evert te Winkel

Initiatiefnemer van Vrijzinnig Evangelisch. Ooit een wat zurige bijna-ex-evangelische, inmiddels opbouwend-kritisch evangelisch. Probeert aardiger te zijn.

3 reacties op “Misschien slaagt christelijk ‘comité voor ex-moslims wel’”