De mannenconferentie De 4e Musketier is populair, dat blijkt wel uit de drukte. Minpunten zijn er ook, al was het alleen al de teleurstelling dat de aangekondigde barbecue bestaat uit voorgegaard vlees uit de miliraire gaarkeuken. Al met al is dat best logisch bij een groot evenement met een druk programma. Er is voor elk wat wils, maar er is ook veel wat je absoluut niet moet willen.
Naast de ‘barbecue’ valt mini-auto-RAI (not my cup of tea) enorm tegen. Maar de grootste teleurstelling is toch wel de presentatie van Wilco van Rooijen. Van Rooijen gaf een rondje zelfverheerlijking ten beste die zijn weerga niet kent.
De alpinist beschreef hoe hij met vallen en opstaan steeds beter, groter en bekender werd in de bergsport. Elke expeditie droeg zo zijn les in zich. De kosten waren vaak hoog. Soms kostte het een paar tenen, soms kostte het een expeditielid. Een egoïstisch leven met in de coulissen een gezin. Na al deze heldhaftige daden was er een soort halfgod ontstaan die uit de zaal de nodige bewondering mocht oogsten. De presentatie werd afgesloten met een verhaal over een levensgevaarlijke expeditie die van Rooijen bijna het leven kostte.
Van Rooijen kwam als expeditieleider in een situatie terecht gekomen waarin zelfs een reddingshelikopter geen uitkomst meer kon bieden. Al wat hij kon doen was wachten en hopen op een wonder. Op sterven na dood en vechtend voor zijn leven had hij een transcendente ervaring. Een ontmoeting met ‘het hogere, god, of hoe je het ook wil noemen’ zo sprak hij in zijn slotrede. De afsluiting was niet meer dan een zweverig prietpraatje. De zaal wist het verhaal duidelijk te waarderen en maakte dit kenbaar met een – net niet staande – ovatie.
Was ik dan de enige die met grote verbazing had zitten luisteren naar een presentatie waarin Wilco van Rooijen leert om niets aan het toeval over te laten, altijd je uiterste best te doen, de juiste mensen om je heen te verzamelen en nooit op te geven? Om vervolgens, als je dit allemaal hebt gedaan en dan toch vastloopt, jezelf tegen te komen en misschien ook ‘god’ te ontmoeten?
Is dit het geestelijk voer waarnaar de mannendagman op zoek is?
Het heeft niets te maken met ‘één voor allen, allen voor één’ en al helemaal niet met ‘Leven voor de Koning’ zoals de 4e Musketier beweging propageert.
Ik heb niet alle lezingen bij kunnen wonen en er zijn vast wel een aantal sprekers geweest die mij meer hadden kunnen bekoren. Echter, dit was ‘Over de top!’ het hoofdprogramma en ik werd er niet blij van.
Gelukkig (?) kon het de rest van de mannen wel bekoren. De 4MK-event-man geniet van een gezellige dag met transpiratie en inspiratie. Hoe meer zielen hoe meer vreugd, en niet al te kritisch zijn mag geduid worden als de grootste deugd!
Marco van Vuuren schrijft een serie over de mannenbeweging. Vindt alle artikelen hier.
