Categorieën
Kerk

Duizend heuvelen in Hilversum

zuiderkerk, thousand hills hilversumGPW-student Anne Ribberink ging voor Vrijzinnig Evangelisch naar de Thousand Hills kerk in Hilversum. Zij keek onderzoekend rond en schreef een recensie. Anne Ribberink bleek positief verrast.

Anne Ribberink

Afgelopen zondag bezocht ik in het kader van ‘Urban Mission’ de Thousand Hills kerk in Hilversum. Na kort de website bekeken te hebben wist ik nog niet precies wat me te wachten stond. Ik besloot maar gewoon in de trein naar Hilversum te stappen. Vergezeld van mijn Engelse woordenschat, papier en pen ging ik de wijde worshipwereld tegemoet.

De bushalte waar ik uitstap biedt uitzicht op een oud traditioneel kerkgebouw, gesierd door een grote banner: Thousand Hills Church A live-giving church that loves God, loves people and impacts lives for Jesus.

Binnen is de combinatie van oud en nieuw die ik buiten ook al zag nog goed zichtbaar. De kerkramen herinneren aan de reformatie, terwijl een decor van licht, drum en moderne worshipmuziek de knusse ruimte vult. In de twee vakken tegenover het podium komen enthousiaste gemeenteleden te zitten. Ze begroeten elkaar vrolijk met handdrukken en high-fives. Deze gemeente kent elkaar als familie, en ook nieuwsgierige bezoekers worden familiair onthaald.  De vaste clan bestaat uit een veelkleurig palet van mensen. Zo vind je er zowel hoogopgeleide multinationaldirecteuren uit de VS en de Filipijnen als analfabeten uit Bulgarije. Voeg daarbij nog wat internationaal georiënteerde Nederlanders en een pastor (voorganger) uit Australië, en het plaatje is compleet.

Door een bandje begeleid zingt men lofliederen, covers van Hillsong en Jesus Culture. Handen gaan de lucht in, vlak voor me wordt Afrikaans gedanst.

De prediking (hier ‘teaching’ genoemd) van pastor John Harris is een helder, uit de Bijbel onderbouwd verhaal over de Heilige Geest. Op een aantekeningenpapiertje noteert elke bezoeker drie ‘Take Homes’ voor de komende tijd: live with confidence, allow the holy spirit to teach you about Jesus en replace fears and worries with peace.

Als antwoord op de prediking verschillende mogelijkheden. Het bandje begint rustige aanbiddingsmuziek te spelen. Aan de zijkanten van de zaal stelt het prayerteam (nazorg) zich op. Mensen staan op van hun plaatsen en branden kaarsjes, laten voor zich bidden of knielen neer aan de voet van het kruis. Dit hele gebeuren verloopt rustig en ordelijk, ieder ontmoet God op eigen manier.

Na de geproclameerde zegen is het tijd voor koffie en thee. We spreken met de verschillende voorgangers om een nog completer beeld van de deze gemeente te krijgen. Ik ben onder de indruk van het geheel. Gelovigen met allerlei nationaliteiten komen hier bijeen om samen als één familie God te zoeken. Ieder op een eigen manier, maar allemaal in dezelfde ruimte. Enige moeite heb ik met een kerk die ieders behoefte wil vervullen. Je komt naar de kerk voor God, niet voor jezelf. Gelukkig vindt John Harris dit ook:

“Our challenge is to tell these people that it’s not only about consuming here. They have to do something: they have to hear the message with their heads, know it in their hearts, and make an impact on their community.”

Deze gemeente is een eigentijdse gemeente, die aan wil sluiten bij de post-moderne en spiritueel-zoekende mens uit iedere cultuur. Je herkent haar passie voor God, dat zij deelt en impact op haar omgeving maakt. Dit doet ze met een goed onderbouwde visie waarop ze zich steeds weer zegt te bezinnen voor de troon van God. De gemeente heeft mij geraakt en ik hoop dat ze zich mag uitbreidden op nog een andere Thousand Hills van het Nederlands vlakke landschap.

Anne Ribberink is student Godsdienst Pastoraal Werk aan de CHE en werkte eerder voor Youth for Christ.

Door Evert te Winkel

Initiatiefnemer van Vrijzinnig Evangelisch. Ooit een wat zurige bijna-ex-evangelische, inmiddels opbouwend-kritisch evangelisch. Probeert aardiger te zijn.

2 reacties op “Duizend heuvelen in Hilversum”

Cool die challenge: head, heart, impact.
We (ik!) blijven maar al te vaak hangen bij die eerste, of hooguit eerste twee. De vraag is: hoe beweegt deze club de mensen om niet bij punt twee te blijven hangen, maar ook daadwerkelijk impact te gaan hebben?