Categorieën
Politiek en Geloof

Leve de christelijke politiek

Door Wouter Bruijning

Ik houd van religie.

maxime verhagen, groen, christelijke politiek
Groene logo’s lukken nog net

Wat ik in de eerste zin zeg méén ik. Een levenshouding gebaseerd op religie kan tot heel mooie dingen leiden. Ook politiek gebaseerd op religie kan tot mooie dingen leiden. Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar het natuurbehoud. Ware christelijke politiek zou natuur en milieu moeten beschermen- ook als dat economische belangen in de weg staat. Wat dat betreft is de Partij voor de Dieren de misschien wel de meest christelijke partij van Nederland.

Een partij als de ChristenUnie stelt echter helaas godsdienst boven menselijk en dierlijk welzijn. U merkt, ik ga als vanzelf over van religie naar godsdienst. Godsdienst heeft voor mij de connotatie van beknelling, dogma’s, handen wassen in onschuld, afschuiven en selectief lezen. Christen kunnen daar wat van, moslims doen daarin niet voor hen onder. Gezien de titel van dit stukje beperkt ik me echter tot de eersten.

Regeltjes
Selectief lezen is door sommigen tot ware kunst verheven. Waarom wel jongens besnijden, maar geen mensen meer stenigen? Waarom wel eisen aan kleding, en geen veelwijverij? Ik kan er geen touw aan vastknopen. ’t Zal wellicht uitgelegd kunnen worden, maar feitelijk zijn door de menselijke vooruitgang allerlei regeltjes die toch wat minder handig bleken te zijn afgeschaft.

Het enige regeltje dat écht telt is dat iedereen een beetje aardig tegen elkaar doet, een beetje rekening met elkaar houdt. Christelijke partijen blinken uit in aardig zijn en rekening houden- maar alleen als het binnen eigen kring past.

SGP, CDA en CU
Neem de SGP. Men maakt daar geen enkel punt van 130 op de snelweg, nertsfokkers en apartheid in Zuid-Afrika. Al dat moois wordt goedgepraat onder verwijzing naar de bijbel. Auw.

Voor het CDA is regeren met Wilders geen enkel probleem, zij zijn voor 130 op de snelweg en zetten Bleker op natuurbeheer. Deze man lijkt de middenberm van dezelfde snelweg als natuur te beschouwen.

Neem de ChristenUnie. Men komt op voor álle mensen christenen. Een mensenrecht als huwelijk zou men het liefste aan minstens tien procent van de bevolking onthouden.

De arme weduwe en Maxime Verhagen
Laten we wel wezen: de democratie en vrijheden zoals we die nu kennen bestaat eerder ondanks, dan dankzij christelijke partijen. Na decennialang dralen, traineren en oponthoud veroorzaken kwam het er dan eindelijk van dat vrouwen mochten stemmen, iedereen mocht trouwen en de mogelijkheid van een zelfverkozen dood niet meer strafbaar was. Dat daarop enigszins vilein ‘Het is volbracht’ in de mond genomen werd was weinig chic, maar wel begrijpelijk.

Een andere reden dat ik niet in christelijke politiek geloof is die van het verhaal van de arme mevrouw en de collecte. Jazeker- ik vind zo heel af en toe inspiratie in een religieus verhaal.

Ik weet niet meer precies hoe ’t ging, maar ik vond het een prachtige vertelling die ik hoorde van een dominee op mijn openbare (!) lagere school. Het ging erom dat de arme mevrouw nét een dubbeltje kon missen, en dat schielijk in de collectebus mikte. Een rijke stinkerd propte er terwijl hij luid uitriep hoeveel geld hij wel niet doneerde, tweemaal honderd gulden in.

De moraal? In de politiek bestaat die mevrouw niet. Met ‘stille naastenliefde’, een (christelijke?) deugd, win je immers geen zetels. De wandelende verzameling van hoofdzonden, Maxime Verhagen, lijkt helaas voornamelijk op de rijke stinkerd. “Ons past bescheidenheid.” Hoort u het hem ook nog zeggen, vlak voordat hij Ab Klink bruut van het toneel verwijderde? Klink zag het niet zitten met de PVV.

Ander voorbeeld. De SGP haakte met genoegen aan bij Rutte. Wat was daar zo christelijk aan? Weinig, volgens Piet de Jong:

“Was de politiek van de SGP de laatste anderhalf jaar zo theocratisch en Bijbels verantwoord? Heeft de fractie niet zichtbaar genoten van haar machtspositie, de hele Wildersmikmak voor lief nemend en zich soms heel parmantig gedragend, zittend op de achterbank van Ruttes auto of aan tafel bij Pauw & Witteman?”

Ik denk dat een ware christelijke politiek voornamelijk oog zou moeten hebben voor menselijk welzijn. Dit menselijk welzijn wordt mede gebaseerd op een mooie, schone leefomgeving. Daarin wordt eigen keuze gerespecteerd en beschouwd als eigen verantwoordelijkheid, waarbij anderen niet gestoord worden. Er is plek voor iedereen, in welke geaardheid dan ook.
Christelijke partijen houden niet van mensen. De leden wel. Daar geloof ik in. Heilig.

Wouter Bruijning, bouwjaar 1974, is in het dagelijks leven echtgenoot, kinderloos, projectmanager Hulp Online, hobbyfotograaf en natuurliefhebber. Hij heeft een (te) scherpe mening en is bereid die met iedereen te delen. Dit levert soms interessante ontmoetingen op.

Door Evert te Winkel

Initiatiefnemer van Vrijzinnig Evangelisch. Ooit een wat zurige bijna-ex-evangelische, inmiddels opbouwend-kritisch evangelisch. Probeert aardiger te zijn.

31 reacties op “Leve de christelijke politiek”

@ Wouter Bruijning:

Zucht. Ik zal maar weer de spits afbijten.
Wanneer ik voor christenen bidt en wanneer ik voor critici van christenen bidt, dan parafraseer ik het gebed dat Jezus bad op zijn moeilijkste momenten; “Vergeef hen , Heer, want zij weten niet wat zij lezen!”

Ik geloof in de Bijbel als een geschrift dat ‘heilig’ is… dat wil vooral zeggen dat het zichzelf in niets tegenspreken kan en mag… naar inhoud, dus.
Ik speel heel bewust ‘hoog spel’ door dat te zeggen MAAR ik durf dat zeggen omdat ik de Bijbel lees op de enig mogelijke wijze waardoor het geschrift (Oude als Nieuwe Testament!) in zijn geheel niet met zichzelf in tegenspraak komen kàn.
De ‘God’ die daarbij naar voren komt uit dat geschrift (en bij die ‘ontegensprekelijke lezing’) is een ‘vrijzinnige’ die over de eeuwen heen het begrip ‘Godsdienst’ heeft ingevuld als ‘God dient de mens’ (eenzijdig en ondanks de mens!) en die de mens diende, precies door een einde te maken aan alle religie.
‘Religie’ wordt daarbij door de Bijbel als tweeledig gedefinieerd: 1. (denk-)beeldenaanbidding (verboden door Mozes’ Wet, +/- 1500 VC) en 2. alle vormen van offercultus (verdwenen sinds Jezus’ vervanging door brood -en wijn-ritueel).

Wanneer ik je dit zeg, zie ik dit niet als ‘een mogelijke’ lezing van de Bijbel, neen, ik zie het als de enig (zinvol) mogelijke lezing van dat geschrift. ‘God’ als afschaffer van alle religie, zelfs die die eeuwenlang op Hem Zelf gericht was. Dat is het verhaal en de geschiedenis bewijst dat:
– jodendom: einde beeldenaanbidding
– christendom; einde offercultus van alle religies, maar ook die van de Joodse offers… en de besnijdenis, en de voedingswetten , enz. … dus ook de religie op ‘God’ Zélf gericht, vond een einde.

‘God’ is vrijzinnig… en alleen met een Vrijzinnige ‘God’ hoeft de Bijbel niet met Zichzelf in tegenspraak te zijn, zodat de Bijbel ‘heilig kan worden genoemd.
Alleen: dat cruciale punt wordt én door de religieuzen als door de anti-religieuzen net voortdurend gemist bij het lezen van de Bijbel. Maar zij lezen (en citeren!) de Bijbel tegensprekelijk… ik zeg dat ik dat geschrift ‘ontegensprekelijk’ lees.
Ik speel – heel bewust – hoog spel door dit zo te stellen… maar sta open voor kritiek en daag iedere Bijbellezer bij deze uit.

Want… ‘Vergeef hen, Heer, want zij weten niet wat ze lezen!’

Correctie: ‘Ik bid’, natuurlijk (excuus, was na wijziging persoon vergeten persoonsvorm aan te passen)

@ Wouter Bruijning:

Dat de SGP uitgaat van de idee dat de Bijbel een ’theocratisch regime’ beoogt… dat is geen juiste conclusie uit de Bijbel.
De Bijbel schrijft geen regime voor. God steunt de Joodse bevolking in hun overleven, in alle soorten regimes die ze gehad hebben. God schrijft in de Bijbel geen ‘regimes’ voor, maar wel een drietal principes die Hem Zelf inzake politiek kenmerken:

1. Geen aanzien des persoons (democratisch ‘vertaald’: gelijkheid van stem)
2. Vader, Zoon, Geest (democratisch vertaald: drie machten die samen de eenheid van een land vormen: Resp. Rechterlijke, uitvoerende en wetgevende macht)
3. Geef God wat God en de Keizer wat de Keizer toekomt (democratisch vertaald: scheiding van Kerk en Staat: ‘Geek God wat God en de kiezer wat de kiezer toekomt).

De SGP mag mij eens komen uitleggen wat daar zo noodzakelijk ’theocratisch’ moet heten?
dat kan ik met evenveel gemak ‘democratisch’ noemen.

Hoewel ik het absoluut eens ben met de stelling dat er géén écht christelijke partij (meer?) in Nederland te vinden is vraag ik mij af of een dusdanig ongenuanceerd (en in bijbels opzicht slecht onderbouwd – maar dat terzijde) artikel als dit enig opbouwend effect kan hebben.
Een korte Google/Twitter sessie ter referentie van de auteur geeft meteen een duidelijk beeld of het hier gaat om het zoeken van de dialoog of om het ‘bashen’ van ‘heilige huisjes’.
Wouter Buijning trapt en schreeuwt tegen alles waarmee hij het oneens is en veegt respectloos de vloer aan met anders denkende mensen.
Hij zal wel blij zijn met dit podium.

Slotopmerking: ik geloof – zoals gezegd – in een ‘enig juiste’ lezing van de Bijbel: die van de Vrijzinnige – religie afschaffende – ‘God’.
Natuurlijk kun je de ‘enig mogelijke’ interpretatie van de Bijbel (waardoor het geschrift niet met zichzelf in tegenspraak komt) ook ‘een’ lezing van de Bijbel noemen.
Je kan de Bijbel immers ook zo lezen dat Roodkapje en Pinoccio een rol spelen in Jeremia en Jesaja… Natuurlijk kan dat… maar niet en nooit zonder dat het geschrift met zichzelf in tegenspraak komt.

Marco van Vuuren:

U zegt: ” Wouter Buijning trapt en schreeuwt tegen alles waarmee hij het oneens is en veegt respectloos de vloer aan met anders denkende mensen. ”

Jezus ook, beste Wouter, en scherper en brutaler nog dan Marco. Hij schuwde daarbij niet eens geweld en woorden als ‘adderengebroed’ en ‘witgekalkte graven’.
Heeft Marco al iemand een ‘witgekalkt graf’ genoemd?
Zo gezien maakt Marco nog een redelijk nette indruk op me… al heb ik hem nog niet gegoogled en getwitterd, geef ik toe.

Hoi Edwin, je draait in het laatste gedeelte van je reactie onze namen om.

Het is best aardig dat je de opmerking ‘witgekalkte graven’ van Jezus erbij haalt. Lees het in z’n context en zie dat Jezus hier spreekt tegen Farizeërs die de wet ‘naar hun hand zetten’ door er allerlei spitsvondigheden op los te laten.
Als Wouter dus mensen die draaien hard aanpakt is dat prima, echter dat is lang niet altijd het geval. Dit is meer een soort georeer als waarover we lezen in Marcus 1:24 ‘Wat hebben wij met jou te maken, Jezus van Nazaret? Ben je gekomen om ons te vernietigen? Ik weet wel wie je bent, de heilige van God.’

Waardevol om te lezen. Ik vind (te) scherpe stukjes wel leuk. Alleen is het jammer dat statische voorbeeld verhaaltjes gekoppeld worden aan de dynamiek van politieke werkelijkheid. Overigens is de middenberm een natuurlijk universum voor veel insecten, waar heb je het over. Natuur is een invulbegrip.

@Edwin – kun je mij een nadere uitwerking geven van jouw stelling ‘God als afschaffer van alle religie/godsdienst’ aan de hand van Romeinen 12:1 ?
‘dit is uw redelijke eredienst/godsdienst’ (volgens Strong concordantie betekent dit ‘zelfs’ tempeldienst cq offerdienst’

@Marco

Hoewel ik het absoluut eens ben met de stelling dat er géén écht christelijke partij (meer?) in Nederland te vinden is

Dat is wel een heel erg normatieve uitspraak waarmee je flink oordeelt over onze Nederlandse christelijke politici en de invulling die zij daaraan geven. Is er maar één type christendom echt christelijk te noemen? En kan jij bepalen dat Van der Staaij, Slob,Buma c.s. daar niet aan voldoen? Dan ben je zeker zo zwart als je de ketel Wouter verwijt te zijn…

@bramvandijk
Normatief of niet. Het (be)oordelen voor zaken, waaronder dus ook politieke partijen, is een excercitie die zal moeten plaatsvinden om tot een juiste keuze te komen. Christenen roepen te snel dat iets (ver)oordelend is, en dat mag natuurlijk echt niet! (met het vingertje in de lucht)
De bijbel staat vol met teksten die oproepen tot oordeel/onderscheid maken.
Graag zou ik onderscheid maken tussen (echt/normatief) christelijke politieke partijen en niet christelijke partijen, maar dat is nog lang niet zo gemakkelijk. Veel niet christelijke partijen weten in hun partijprogramma beter vorm te geven aan zaken als rentmeesterschap dan alle andere christelijke partijen bij elkaar. Helaas is hun startpunt niet Christus, maar het vertegenwoordigd in ieder geval wel een duidelijke keuze.
Helaas marchanderen christelijke partijen te vaak tussen wat de kiezer wil en hetgeen God wil. De enige partij die niet (veelvuldig) zwalkt en draait is imho de SGP. Je kan zeggen van die gasten (afgelopen verkiezingen ondanks vrouwenstandpunt, dus ik moet ook marchanderen om te kúnnen kiezen, ‘mijn’ partij)
Ik moet zeggen: het blijft moeilijk om hier een beetje een oorbare keuze in te maken!

Ten aanzien van je slotopmerking: het lijkt goed gevonden wat je beweerd (over normatief gesproken!) maar het slaat echt werkelijk helemaal nergens op. Ik probeer de dialoog aan te gaan terwijl Wouter doet waar hij goed in is. Het gooit een steen en gaat op een afstandje kijken hoe hij landt.

@Marco
Ik ben het met je eens dat jouw toon genuanceerder is. Maar tegelijkertijd is de inhoud een stuk scherper dan wat Wouter neerzet. Van mij mag je, prima als je een mening hebt. Er zijn alleen twee punten waar ik me een beetje aan erger:
1. je claimt het woord “christelijk” wel heel makkelijk alleen voor je eigen denkbeelden, het is voor jou blijkbaar onmogelijk om ook christelijk te zijn en daar een andere invulling aan te geven, dan mag je meteen het woord christelijk weer inleveren;
2. ik vind het dubbel van je om te gaan klagen over de toon van het stukje van Wouter terwijl je zelf toch ook niet heel erg genuanceerd bent. Als je zelf op het scherpst van de snede discussieert dan moet je ook wat kunnen incasseren.
Je zegt dat jij de dialoog nog aan probeert te gaan, Wouter niet. Maar ja, ook dat is heel makkelijk gezegd over Wouter, of hebben jullie een langere geschiedenis samen, iets wat ik heb gemist? En bovendien nodigt jouw exclusieve claim op het woord christelijk ook niet echt uit tot een open dialoog.

Zoals dit voorbeeld uit je laatste reactie:

Helaas marchanderen christelijke partijen te vaak tussen wat de kiezer wil en hetgeen God wil.

Alsof het duidelijk is wat god wil. Alsof iedereen het daar over eens is. Wat jij doet is jouw idee van wat god wil projecteren op politici, als zij zich vervolgens anders gedragen dan “marchanderen” zij blijkbaar. Waarom zouden zij niet een andere invulling kunnen geven aan wat god wil? Als jij iets als het verkiezingsprogramma van god zelf hebt om die van partijen aan te toetsen hoor ik het graag.

Ik claim helemaal niets. Ik beweer dat geen enkel christelijk partijprogramma de toets van Gods Woord doorstaat. Je hoeft geen wettiscist te zijn om te begrijpen dat de gelden die wij besteden aan armoedebestrijding en sociale gerechtigheid het nog niet bij benadering halen bij Gods standaard. Mijns inziens zou het voldoende zijn als uit een partijprogramma in ieder geval een gerichtheid hierop – een ‘het zou mooi zijn als we ooit deze standaard halen’ – terug te vinden zou zijn.
Maar dan echo-en de woorden van Ben Bot weer door mijn hoofd, die vrij recent nog namens de CDA wist mede te delen dat verder bezuinigen op ontwikkelingshulp slecht zou zijn voor het imago van Nederland in de rest van de wereld. Jezus zegt over dergelijk uiterlijk vertoon ‘zij hebben hun loon reeds’. Het is goed mogelijk dat de kiezer hen al uitbetaald heeft!

Nee, het heeft geen bal te maken met exclusieviteitsclaims en het heeft ook helemaal niets te maken met projectie van mijn ideeën op politici.
Het heeft te maken met lezen in de Bijbel en vervolgens hetgeen je waarneemt in politiek Nederland toetsen aan dit woord.
De laat ligt onhaalbaar hoog dat klopt, maar betekent dit dat er in verkiezingsprogramma’s al water bij de wijn moet, of kan hiermee ook gewacht worden tot er een coalitie gevormd wordt?

Voor wat betreft je vraag over Wouter:
Wouter begint zijn artikel met een keiharde leugen (Google zijn naam maar eens in combinactie met Twitter #religie)
Het is wel duidelijk, Wouter haat religie!
Hoe kan ik na het lezen van een aanhef waarin glashard gelogen wordt de rest van het artikel nog serieus nemen, zonder in het vervolg van het artikel bij elke zin te denken ‘wat staat er in de agenda van de auteur?’

@Marco,
Je hebt ongelijk dat Wouter Bruijning liegt in zijn inleiding. Ja, hij is zeer kritisch op religie en laat geen gelegenheid ongebruikt om dat te uiten. Maar, zoals je ook in ziet in de manier waarop Bruijning het verhaal van ‘het penningske van de weduwe’ omgaat is hij juist kritisch op religie omdat hij beter verwacht van religie, hij verwacht van religieuzen dat zij veel socialer zijn. Niet voor niets verwijst hij naar de PvdD als meest christelijke partij van Nederland.

Op dat vlak heb ik hem volgens mij ook in mijn eerste reactie gelijk gegevenen ik geloof okm dat er inhoudelijk een fijne discussie kan ontstaan over dit onderwerp.
Het leek mij echter wel correct om deze leugen te ontmaskeren, dan weet de rest van je lezers ook meteen wie hun gesprekspartner is, mogelijk bespaart het iemand een telleurstelling.

@Marco

Ik beweer dat geen enkel christelijk partijprogramma de toets van Gods Woord doorstaat.

Inderdaad! Iedere partij wil veel meer belasting heffen dan de door god verordonneerde 10%, bovendien wordt dat niet besteed aan de tempeldienst maar aan dingen als ziekenzorg en onderwijs. In de bijbel is nergens te zien dat dit een taak van de overheid is. Enige sociale zekerheid is prima, maar wel graag beperken tot weduwen en wezen, een algemene bijstandswet lijkt me volstrekt onbijbels.

Het moge duidelijk zijn, alle partijen in Nederland, tot de VVD aan toe, zijn veel en veel te links als je de bijbelse maatstaf er naast legt 😉

Om nog maar niet te beginnen over het verbieden van kledingstukken uit twee stukken stof en meer van dat soort onzin, een onthutsend tekort aan regels is wat onze regering kenmerkt 😉

Het is niet zo moeilijk om de lachers op de hand te krijgen Bram, moeilijker is het om inhoudelijk relevant weerwoord te geven. Je haalt er dingen bij die absoluut niet ter zake doen. Daarnaast verschuif je de discussie steeds van de manier waarop ik in de discussie sta (claimen van dingen), naar de inhoud en vise versa. Het een is communicatie, het ander is meta-communicatie. Dat laatste is niet het onderwerp waarover deze discussie ging.

Ik zou het prettig vinden als je inhoudelijk ook eens iets van jezelf laat zien.
Ik beloof je niet om de oren te slaan met ‘je claimt dit’ of ‘je claimt dat’, daar heb ik niet zo’n moeite mee. Het is namelijk zo dat iedereen die een mening heeft (genuanceerd of ongenuanceerd) zaken claimt. Daarnaast is het ook nog eens zo: als ik de waarheid claim en jij zegt dat het niet waar is. Wie trekt er dan een grote broek aan? Niet alles kan waar zijn. Het is of het een of het ander. Misschien heb jij gelijk, misschien heb ik gelijk.

@vrijzinnig evangelisch

Wil je even aangeven welke term volgens jou beter oorbaar is?

Een leugen is een bewering die met opzet in strijd is met de waarheid. Er zijn gradaties in de mate van opzet en in de mate waarin de bewering afwijkt van de waarheid. Bij afwezigheid van opzet spreken we van fantasie of een vergissing; bij geringe afwijking van de waarheid spreken we van een halve waarheid, overdrijving, of juist bagatellisering. (bron:wikipedia)

@Marco
Jouw bewering dat het een leugen is, is feitelijk onjuist. Dat heb ik net duidelijk gemaakt. Beweren dat iets onwaar is, mag natuurlijk, liever onderbouwd. Iets een leugen noemen vergt inzicht in iemand bedoelingen. Hoe dan ook is jouw bewering dat wat Wouter Bruijning zegt onwaar is een onware bewering. Moet jij dan ook van liegen beticht worden?

@bram het is niet moeilijk om de lachers op de hand te krijgen, moeilijker is het om inhoudelijke relevante input in de discussie te pompen.

Zou je eens iets van jezelf, van je eigen standpunten willen laten zien, zodat ik weet waar jij staat.

@Marco
Het doet wel degelijk ter zake. Het punt is dat de bijbel niet eenduidig is toe te passen op de huidige politieke situatie in Nederland. Deze voorbeelden laten dat mijns inziens vrij duidelijk zien. Daarom is het mijns inziens ook nogal apart dat jij een aantal partijen het etiket “christelijk” wil ontzeggen. Volgens mij kun je niet verder komen dan stellen dat jij dat etiket graag anders ingevuld zou willen zien, maar het christendom is te breed en de bijbel te multi-interpretabel om objectief vast te kunnen stellen dat een bepaalde partij wel of niet christelijk is. Als de partij in kwestie dat van zichzelf wel vindt, dan lijkt mij dat daar niet zo veel tegenin te brengen is. Het door jou verfoeide vrouwenstandpunt wordt door de SGP bijbels onderbouwd om maar eens een ander voorbeeld te geven.

Wat betreft mijn eigen mening: Ik denk dat de bijbel irrelevant is voor de huidige Nederlandse politiek. Het gaat om de ideeën zelf, niet om of ze wel of niet zijn opgenomen in de collectie teksten die wij nu kennen als de bijbel.

Dat de bijbel nogal lastig is toe te passen op de politieke situatie van hier en nu blijkt ook uit de christelijke partijen, ze profileren zich vooral op (inmiddels eigenlijk wat achterhaalde) discussies als abortus, euthanasie, homohuwelijk, en gebruiken hun schaarse spreektijd in de Tweede Kamer daarom veelal erg inefficiënt.

Wat is het nut dan van een christelijke partij als ze vooral niet over die zgn achterhaalde moeten praten?

@Marco
Nut van christelijke partijen is dat ze een deel van Nederland vertegenwoordigen… iets dat we graag hebben in onze representatieve democratie. Net zoals ook de PVV een deel van de Nederlandse bevolking vertegenwoordigt.

Naar mijn persoonlijke mening kunnen ze die macht/invloed nuttiger gebruiken, maar misschien is dat mijn meer pragmatische inslag.

Daar zijn trouwens wel uitzonderingen op, Elbert Dijkgraaf van de SGP is bijvoorbeeld een heel verstandig kamerlid, het kan dus wel degelijk 😉

Blijkbaar lukt het ze niet meer zo goed om christelijk Nederland te bedienen met antwoorden op actuele vraagstukken. Hoewel nog steed het grootste gedeelte van de Nederlanders zich christelijk noemt (en volgens jouw ruime defintie van het begrip christelijk is dit nog immer betekenisvol)
Afgelopen verkiezingen hebben we gezien hoe in Limburg de CDA verdrongen werd door PVV.

Blijkbaar zijn de zgn christelijke partijen met jou van mening dat de bijbel nogal lastig toe te passen is op de hedendaagse politieke situatie.
Mijns inziens is de bijbel relevant en toepasbaar op eenvoudige en op complexe situaties van alle dag. Daarvoor moet je niet naar de OT kledingvoorschriften kijken – dat weet jij dat weet ik – daarvoor moet je het ‘fundament’ (sociale) gerechtigheid weer opgraven.

@Marco
De grote vraag is niet of sociale gerechtigheid nodig is, maar of we die sociale gerechtigheid van de Staat moeten verwachten. Bijbels gezien zou dat zijn: Natuurlijk niet, dat moeten we als samenleving doen. Daarom is de VVD ook altijd een christelijke (liberaal is een variant van het protestantisme) partij geweest. Juist omdat zij zagen dat de Staat de arme weduwe niet moet helpen, maar wij dat moeten doen.

@Marco

Blijkbaar zijn de zgn christelijke partijen met jou van mening dat de bijbel nogal lastig toe te passen is op de hedendaagse politieke situatie.
Mijns inziens is de bijbel relevant en toepasbaar op eenvoudige en op complexe situaties van alle dag. […] daarvoor moet je het ‘fundament’ (sociale) gerechtigheid weer opgraven.

Tja, ik denk dat de christelijke partijen zich willen profileren op de uniek-christelijke standpunten. Sociale gerechtigheid kun je moeilijk iets noemen dat uniek is voor het christendom. De geschriften van ene Karl Marx hebben ook aan velen inspiratie gegeven om juist die sociale gerechtigheid na te streven.

Maar goed, jij laat zelf ook al zien hoe lastig het is om de bijbel toe te passen in de hedendaagse politieke situatie. Je moet daar blijkbaar selectief in zijn. OT niet, sociale gerechtigheid wel. We hebben dan dus te maken met een interpretatie van wat het fundament is van de bijbel, een interpretatie die niet door iedereen gedeeld zou worden. En vervolgens is dat fundament van sociale gerechtigheid ook nog eens vrij abstract en heeft dus altijd een vertalingsslag nodig naar het vraagstuk in kwestie. Ook die vertalingsslag zal door verschillende mensen op een andere manier worden gemaakt.

Daarmee wordt christelijke politiek een politiek die niet zozeer uit het christendom en de bijbel voortvloeit, maar meer daarop geïnspireerd is. Een inspiratiebron die in de praktijk inwisselbaar is voor andere inspiratiebronnen die min of meer op hetzelfde punt uitkomen. Dat is een christelijke politiek waar ik prima mee kan leven.

Het maakt nogal geen verschil of je voor een bepaald gedrag kiest omdat je Marxist bent of omdat God het je vraagt! In het ene geval dien je jezelf en je naaste ermee. In het andere geval dien je God en jezelf en je naaste ermee. Dit zijn geen details!

Wel ben ik het me je eens dat je prima samen kunt werken met mensen die dezelfde agenda hebben.

Het is geen probleem om het met elkaar eens te zijn, het is een probleem om je gedachtengoed te verkwanselen in politieke koehandel. Dan maar niet regeren, dan maar oppositie!