Categorieën
Media

Meer mening in De Nieuwe Koers

handboek kerk en social media, eric van den berg“Ik vind @DeNieuweKoers interessant, maar het ligt wat al te zeer voor de hand om twitterguru @katholieknl twitter te laten promoten”

Een discussie op Twitter is niet altijd bruikbaar om een punt, zeker niet een degelijk punt, uit te leggen. Daarom nu uitgebreider: Hoe De Nieuwe Koers ook zou kunnen schrijven.

Evert te Winkel

Was ik te kritisch? In ieder geval had ik mijn feiten niet op orde. @Katholiekpuntnl (Eric van den Berg) noemde ik @katholieknl en Eline Kuijper sprak ik aan met @elinekuijper in plaats van @E_kuijper. Ter verdediging: ik tweette op mijn telefoon en dat gaat niet altijd goed. Maar: Het is een kwestie van twittiquette om de adressering goed te doen.

Ik beklaagde mij op Twitter dat het toch wat al teveel voor de hand ligt om juist Eric van den Berg aan het woord te laten over het Handboek kerk en social media, dat hij tenslotte zelf geschreven heeft.

Ook komt Eric van den Berg over dit boek al ruimschoots aan het woord in onder meer het Friesch Dagblad, Trouw, het Reformatorisch Dagblad en het Nederlands Dagblad. Nu is dat op zich niet verkeerd, maar een blad als De Nieuwe Koers, dat anders dan de genoemde dagbladen slechts acht keer per jaar op de mat belandt, loopt in deze gevallen altijd achter. Een herhaling van wat in deze bladen genoemd wordt is dus niet functioneel.

Dat doet De Nieuwe Koers dan ook niet: het blad verwijst onder meer naar Youtube-filmpjes van Frank Bosman, Twitter-account @Pontifex van (nu nog) paus Benedictus XVI en naar de nederlands-gereformeerde jongerenwerker André Maliepaard. Allerlei manieren voor ‘gelovigen in functie’ (mijn term) -overigens passeert ook de GKv als organisatie de revu- om op social media actief te zijn. Concluderend:

“Hoe kan een predikant, kerk of christen nu goed gebruik maken van social media? Ik vraag mediawetenschapper en medeauteur van het Handboek kerk en social media, Eric van den Berg, om raad.”

Laat ik vooropstellen: een opinieblad hoeft niet in alle opzichten altijd objectief te zijn in die zijn dat zij nooit partij zouden moeten kiezen. Het tegendeel lijkt mij waar: juist een opinieblad mág partij kiezen. Maar hier gebeurt dat wel erg opzichtig: Het hele artikel ademt een toon: social media is nodig, social media is goed, maar hoe moet het? Dat zal meneer Van den Berg wel even uitleggen, lijkt de conclusie.

Het is niet onbegrijpelijk dat het Handboek kerk en media juichend ontvangen is. Een handboek is nuttig: het is goed dat christenen en christelijke organisaties op deze manier hulp krijgen in hun eerste stapjes op onder meer Twitter, Facebook en LinkedIn. Eric van den Berg is met zijn website katholiek.nl goed bezig en het Geel-Witte Boekje heb ik voor mijn stage bij VolZin verschillende malen gebruikt. Dit is dus zeker niet bedoeld om zijn autoriteit aan te vallen, maar als kritiek op een bepaalde eenzijdigheid die ik juist niet bij een opinieblad verwacht.

Wat nu als eindredacteur Eline Kuijpers zelf een betoog geschreven had, waarin zij inhoudelijk op dit boek was ingegaan? Een inhoudelijke recensie van drie pagina’s -de meeste recensies zijn weliswaar verheerlijkend, maar gaan niet of nauwelijks op de inhoud in- zou zeker niet teveel geweest zijn. Had Kuijper een betoog geschreven waarin zij het belang van Twitter onderstreepte, dan was zij weliswaar tot dezelfde conclusies gekomen als Van den Berg, maar had zij ongetwijfeld ook verschillende mitsen en maren voor haar rekening genomen. Kortom: dat zou zeer passend zijn bij een opinieblad. Het zou De Nieuwe Koers in positieve zin onderscheiden van het tamelijk gelijkvormige werk van de dagbladen, het zou de schijn van partijschap wegnemen –wie kan tenslotte om een goed beargumenteerd betoog heen?- en zou ruimte scheppen voor discussie.

In de discussie op Twitter noemde ik het artikel ‘te vanzelfsprekend, onvoldoende tegendraads’. De Nieuwe Koers schrijft veel verhalen waarin één of een aantal experts aan het woord worden gelaten, van allemaal worden de quootjes netjes neergepend en na een tijdje bakken en afkoelen rolt er een artikel uit. Als lezer heb je na afloop veel meningen langs zien komen, maar geen idee meer van de werkelijkheid. Wie heeft er eigenlijk gelijk? De Nieuwe Koers blijft, buiten de columns die te kort zijn voor een uitgebreide argumentatie, ver van een eigen mening.

Het is ook vooral internetondernemer Eric van den Berg die hier de verantwoordelijkheid voor de mening neemt -maar de ruimte mist voor argumentatie-, De Nieuwe Koers blijft buiten schot. Alleen Geld als de valuta van de liefde gaat verder, namelijk door een onderbouwd en goed beargumenteerd betoog op te zetten voor het familiedenken uit de Bijbel. Inhoudelijk niet alleen het meest ambitieus, een goed betoog opzetten kost veel tijd en denkkracht, maar ook het meest interessant: het appelleert op mij, als lezer, om hier iets van te vinden en de argumenten –want daar gaat het om- te wegen. Daar zou ik graag meer van zien in De Nieuwe Koers. Dan ga ik ondertussen kijken wat het Handboek kerk en social media zegt over het juist adresseren van tweets 😉

Nawoord (gelijk bij plaatsing): Ik las pas nadat ik dit artikel geschreven had de woorden boven de illustratie: “Er speelt altijd wel wat in de kerk. In deze rubriek bespreken wij telkens zo’n kwestie. Gelukkig is er altijd wel iemand met raad.” Ik zal dus moeten accepteren dat deze rubriek per definitie wat eenzijdig is. Point taken. Maar ik geloof dat dit weinig verandert aan de kern van mijn betoog.

Geplaatst op 14 februari om 7.00 uur.

Door Evert te Winkel

Initiatiefnemer van Vrijzinnig Evangelisch. Ooit een wat zurige bijna-ex-evangelische, inmiddels opbouwend-kritisch evangelisch. Probeert aardiger te zijn.