“Jezus houdt heel veel van je!” De voorganger paradeert met zijn glimmende jasje en zijn glimmende gezicht over het podium. “Jezus is werkelijk dol op je!” Peter voelt zich ongemakkelijk. In zijn kerk wordt hij vaak raar aangekeken. Hij kan niet verbergen dat hij homoseksueel is. Veel van de kerkleden zijn hem liever kwijt dan rijk, voelt Peter. Dat Jezus wél van hem houdt, zoals de voorganger zegt, is niets meer dan een doekje voor het bloeden.
Natuurlijk is dit fictief. We hebben bij Berea helemaal geen voorgangers in glimmende jasjes. Wel speelt dat we allemaal mensen zijn en dat mensen soms helemaal niet van al hun medemensen houden, dat ik soms wel van jou houd en soms toch ook niet. Of mijn liefde is voorwaardelijk: ik houd van je als je je maar netjes gedraagt. “Je mag jezelf zijn,” ook zo’n dooddoener. Nee, liever niet. Wees liever zoals ik, of zoveel zoals ik als je maar zijn kan.
“Jezus houdt van je zoals je bent, maar hij houdt teveel van je om zo te blijven,” zegt een welbekend ‘visje’, een soort kernachtige doordenker in christelijke kringen. Het is wel zo eerlijk: als je even doorvraagt blijk je toch niet goed genoeg te zijn zoals je bent. Om het anders te zeggen: ‘Jezus houdt van je’ is de marketing, ‘maar niet zoals je bent’ de werkelijkheid.
In onderzoeken naar het functioneren van verschillende typen kerken, wordt van evangelische kerken steevast gezegd dat ze conservatief zijn in de leer, maar modern in de uitstraling. Gastendiensten zijn als het ware de fuik waar jij, als nog-niet-lid van de kerk, in moet zwemmen. Eenmaal binnen vergallen we al jouw plezier. Omdat het kan.
‘Jezus houdt heel veel van je!’ zeggen allerlei evangelische bobo’s graag, en al die vervelende regeltjes zijn van de kerk, blijkbaar niet van Jezus of van God. Dat is toch een verkeerde voorstelling van zaken. Wie de vier verhalen over Jezus leest, ziet een scherp en fel debater die regels oplegt die strenger zijn dan gebruikelijk. En dan noem ik niet eens de messcherpe teksten die het Oude Testament opfleuren. Anders dan velen weleens denken, staat bij Jezus niet de mens voorop, maar God. En God is geen gemakkelijke.
Erg empathisch is het niet, maar God is er niet om ons een warm en fuzzy gevoel van binnen te geven. En de kerk uiteindelijk ook niet. Wie dus bij de kerk komt om aanvaarding te vinden, kan weleens van een koude kermis thuiskomen. ‘God heeft geen warme chocolademelk en een schouder om op te huilen beloofd’, zeer vrij naar concentratiekamp-overlever Corrie ten Boom. Misschien verlangt God wel meer naar gehoorzaamheid dan naar een knuffel. En die gehoorzaamheid vergt vrijwel zeker dat we onszelf allerlei geneugten moeten ontzeggen. En nee, dat is niet leuk. Wel zo eerlijk. En het geldt voor alle gelovigen, niet alleen voor die binnen een seksuele minderheid.
Een aantal columns voor de Gastendienstkrant waren nog niet online gezet. Dat wordt nu ingehaald. De volgende Gastendienst van Berea de Maten is 15 februari in De Heemgaard, Heemradenlaan 125 om 11.00 uur.
