In het huis waar ik woon hebben we de afspraak dat die de afwas doet, ook het gasstel even met een doek afneemt. Een goede afspraak, want daardoor wordt het gasstel zeker een paar keer per week schoongemaakt. Ik haal over het algemeen niet een doek over het hele gasstel, maar ga echt op zoek naar de vieze plekken en maak dan vaak óók plekken schoon die anderen over het hoofd hebben gezien. Ik moet hieraan denken vanwege de ophef over de oproep van Piet Bakker om met het rituele feitenchecken te stoppen.
Categorie: Media
Ook ik lees weleens de krant. En ik kijk naar het nieuws op de televee. En ook ik zie dat die keren dat een christen ‘als christen’ of een christelijke organisatie in het nieuws komt, dat meestal niet erg positief is. Het toestaan van homoseksuelen bij de staff van World Vision en het schielijke terugtrekken daarvan is het meest tenenkrommende van de recente voorbeelden. En ik snap dus dat Herman Wegter zich afvraagt of het anders kan. Of een zoektocht naar een nieuw christendom de oplossing is, is voor mij de vraag.
Over dertig jaar zijn alle theologen religiewetenschapper geworden en is de religiejournalistiek verdwenen. Cultuurtheoloog Frank Bosman schetst dit beeld, voor sommigen apocalyptisch, voor anderen paradijselijk, in een interview met Elze Riemer op NieuwWij. De toekomst van de religiejournalistiek valt moeilijk te voorspellen, de pessimistische schets van Bosman mag dus met een korreltje zout genomen worden, maar dat mensen bij het verdwijnen ervan alleen maar minder zullen weten, spreekt voor zich. Daarom nu zeven redenen waarom het een probleem is als religiejournalistiek verdwijnt.
“Waar vind je die christenen nog die dagelijks bij elkaar komen?”, vraagt Robin Effing (@socialekerk), in analogie met de eerste christengemeente, als hij het onderwerp van de avond inleidt. Online, is zijn antwoord. Christenen ontmoeten elkaar op Facebook, Twitter, Youtube en Instagram. Zo anekdoteert Effing dat de pagina op Facebook met de meeste interactie Jesus Daily is, op de LinkedIn-pagina van de Ted-talks is de vraag “do you believe in God?” de meest populaire discussie.
Het Reformatorisch Dagblad publiceerde een interview met kardinaal Eijk, Trouw piste daar in drie artikelen overheen, waarop het RD weer meldde dat ‘protestanten geschokt zijn’. De Nederlandse Bisschoppenconferentie meende er ook op te moeten reageren en verschillende bloggers en columnisten deden hetzelfde. Een behoorlijk plakkerige boel, dus. Ik ga er niet ook nog eens mijn behoefte over doen. Ik heb me wel geërgerd aan een aantal zaken en daar ga ik hier even op in.
Vrijdagmiddag raakte ik rond borreltijd verzeild in een Twitterdiscussie over een artikel van Fop Schipper voor DDS. Voor mijn opinievorming over allerlei onderwerpen maak ik weinig gebruik van zogenaamde opiniewebsites, -ik lees een krant en twee meer of minder bekende opinietijdschriften- dus voor mij had de site net zo goed Dagelijks Dwaze Schrijfsels kunnen heten als De Dagelijkse Standaard. Mijn tweeps nemen het allemaal, zo lijkt het, wat serieuzer.
Trouw rectificeert terecht
“Huwelijkscursus niet voor homo’s”, kopte Trouw dinsdag 14 mei. Vandaag zet zij dat recht, voor de lezers van de papieren krant: op pagina 11. Florimco van der Rhee geeft op zijn blog de correctie weer, waarbij hij concludeert: