Enkele bevriende tweeps vonden het belangrijk om ds. D. Burggraaf na zijn moedige coming out in het Reformatorisch Dagblad een hart onder de riem te steken door een bemoedigend briefje en door voor hem te bidden. Dien de Haan nam het initiatief om dit te schrijven. We hopen dat meer broeders en zusters dit initiatief in woord, daad en gebed navolgen.
Aan: Ds. D. Burggraaf pastor@cor-docile.eu
Geachte ds. Burggraaf,
Vrijdag stond op de site van Het Gekrookte Riet, een strikte reformatorische website, een reactie op de brief over het bespreekbaar maken van homoseksualiteit in het RD van Dustin Burggraaf, emeritus-predikant van de Hersteld Hervormde Kerk. De reactie is tamelijk scherp en polemisch van toon, terwijl er geen reactiemogelijkheid is. Dat is jammer, want de wie op zo’n scherpe toon het debat aangaat, moet mijns inziens ook kunnen incasseren. Daarom plaats ik hieronder een aantal citaten uit het artikel (lees het geheel hier en het artikel van Burggraaf hier) en sluit ik af met een voorzet van mijn eigen mening.
Homoseksualiteit is dat mensen op andere mensen van hetzelfde geslacht verliefd worden, waarbij zij soms ook seksuele relaties aangaan. Wat je vermoedelijk bedoelt is of ik dat goed- of afkeur. Het is geen eenvoudige vraag. Ik heb een oom die homoseksueel is en heb eerder in een band gezeten met twee jongens die allebei biseksueel zijn. Aardige jongens. Ik heb me daar ook nooit ongemakkelijk bij gevoeld.
Onlangs hebben de Christelijke Gereformeerde Kerken zich uitgesproken over homofilie en homoseksualiteit (RD 28-11). Het signaal dat hiervan uitgaat, is dat het taboe op het spreken over homoseksualiteit in kerkelijke kringen moet verdwijnen.
Het blijft vrij rustig in de pers met betrekking tot het standpunt van de synode van de Christelijk Gereformeerde Kerken (CGK) over homoseksuele relaties. Dat zal te maken hebben met de grondigheid van het door de synode aangenomen rapport (pdf). Op Twitter is er meteen na het bekendmaken van het besluit wel veel en soms heftig gereageerd, maar bijdragen op social media blijven toch, meer nog dan dagbladartikelen, eendagsvliegen. Het wachten is wat mij betreft op een reactie die even grondig is als het rapport zelf. Ik ben blij dat dr. Bert Loonstra daarmee in zijn blog van 30 november alvast een begin heeft gemaakt en ik zie uit naar het vervolg (zie naschrift).
Niettemin zijn de heet-van-de-naald-reacties op de social media niet onbelangrijk. Zij geven een indruk van wat er binnen de kerken leeft, hoe er door ‘gewone’ kerkleden over dit onderwerp wordt gedacht. Varen synode en kerkleden dezelfde koers of zijn ze ships that pass in the night? Hoe voorkom je dat ze elkaar kwijt raken?
Lies Schreuders
Vroeger was mijn standpunt over homoseksualiteit ook luid en duidelijk. Het mág niet en het kán niet bestaan voor God. Sinds ik weet dat mijn zoon homofiel is, is in elk geval dat ‘luid’ helemaal verdwenen.