Nadat ik voor John Eldredge’s ongetemde man naar de Vrij Zijn-mannenconferentie was gegaan, om de mannendagman te leren kennen, moest ik ook mijn mannelijkheid beproeven bij de conferentie van De 4e Musketier. Ik zag ook hier direct dat dezelfde conclusie geldt als voor de mannendag van de Vrij Zijn-mannenconferentie: er is niet echt een mannendag-type. Hooguit kan er een grote gemene deler benoemd worden, namelijk een groot verlangen naar eenheid. Het ‘wij-gevoel’ doet opgeld.
Categorieën