Zondag 9 maart begint om 11.00 uur begint de Gastendienst, waar ik bij betrokken ben, in Berea De Maten, Heemradenlaan 125 in Apeldoorn. De Gastendienst heeft de titel: Je kan de boom in. Die titel heeft te maken met het verhaal van Zacheüs, die in de boom klom toen Jezus langskwam, om naar Jezus te kunnen kijken. Jezus riep hem toen uit de boom en ging bij Zacheüs eten. Vanuit dit verhaal wordt gesproken over tweede kansen. Marco van Vuuren is de spreker.
Het christelijk geloof is misschien wel vooral een ‘getuigenisgeloof’. Marco van Vuuren, redactielid van deze site, probeert in het dagelijks leven zijn geloof vorm te geven en vertelt daar vandaag van. Van Vuuren wisselt steeds streng en tolerant voor zichzelf af.
Meer dan welke handeling dan ook staat hand in hand staan symbool voor eenheid. Gelovigen in alle soorten en maten vormden vorige week zondag in Amsterdam hand in hand een keten van verdraagzaamheid. Of er ook niet-gelovigen bij stonden, wie zal het zeggen? In een tijd waarin onverdraagzaamheid bon ton lijkt, populisme zich tot de kern van het politieke denken heeft ontwikkeld en men de muren naar buitenlanders en naar elkaar tot grote hoogte bouwt, geeft deze keten een voorbeeld: we moeten het met elkaar doen.
Bas van der Graaf geeft in zijn toespraak het goede voorbeeld:
Kerken die vasthouden aan een manier van kerkzijn die vooral de traditionele ‘incrowd’ plezieren zijn gedoemd om ten onder te gaan. Dat betoogt Marco van Vuuren. Volgens hem is juist de wereld belangrijk om het voortbestaan van de kerk te garanderen.
De mannenconferentie De 4e Musketier is populair, dat blijkt wel uit de drukte. Minpunten zijn er ook, al was het alleen al de teleurstelling dat de aangekondigde barbecue bestaat uit voorgegaard vlees uit de miliraire gaarkeuken. Al met al is dat best logisch bij een groot evenement met een druk programma. Er is voor elk wat wils, maar er is ook veel wat je absoluut niet moet willen.
Nadat ik voor John Eldredge’s ongetemde man naar de Vrij Zijn-mannenconferentie was gegaan, om de mannendagman te leren kennen, moest ik ook mijn mannelijkheid beproeven bij de conferentie van De 4e Musketier. Ik zag ook hier direct dat dezelfde conclusie geldt als voor de mannendag van de Vrij Zijn-mannenconferentie: er is niet echt een mannendag-type. Hooguit kan er een grote gemene deler benoemd worden, namelijk een groot verlangen naar eenheid. Het ‘wij-gevoel’ doet opgeld.
Vorige week [artikel verwijderd bij verhuizing] heb ik vanwege tijdgebrek alleen heel kort uitgelegd wat de bedoeling is van een commentaar. Deze week leg ik twee concrete voorbeelden uit. Het eerste voorbeeld is het commentaar ‘Vertrek Wilders uit de macht is een zegen’, door mij geschreven. Nadat ik het geschreven had vroeg ik om commentaar van Mark Peter van der Bijl, waarop hij zei dat hij het er wel mee eens was, op één zin na: “Dat zal zijn eigen achterban feilloos doorzien.” Begrijpelijk, deze zin is behoorlijk sterk uitgedrukt.