De afgelopen jaren valt het me steeds meer op dat het bon ton is om je als christen af te zetten tegen het christendom of tegen medechristenen, want intolerant!!11! volgens mevrouw Samuel, nogmaals intolerant!!1!! volgens Herman Wegter en ik zou de lijst tot in het oneindige kunnen doortrekken. Vaak is de veronderstelde intolerantie van het christendom de reden, soms vindt men het christendom onredelijk en soms verwijst men vooral naar het zogenaamde historische onrecht van het christendom/christenen. Ik verbaas me juist bij christenen over die houding, zeker als ze zich wel als volgeling van Jezus willen laten voorstaan. Laatst werd ik door een tweet getriggerd mijn gedachten hierover, waar ik al langer mee rondloop, eens goed op virtueel papier te zetten.
Tag: tolerantie
Het business-model van de godsdienstvrijheid, om met economische termen te spreken, blijkt ook in Nederland nog niet erg goed. Hoewel gelovigen in Nederland over het algemeen niet in levensgevaar zijn, neemt de weerstand in Nederland tegen openbare religieuze uitingen toe en worden deze ook door de overheid beperkt.
Tijdens EO-uitzending De Vijfde Dag van 2 februari, waarin twee jonge vrouwen met nikab hun verhaal deden, zegt een van de twee, Semra Yilmaz: “Het begint met niet laten besnijden, halal vlees mag niet; niet diervriendelijk, nu boerkaverbod, straks weer ‘kinderen moeten deze opvoeding krijgen’, het wordt steeds meer, ze bemoeien zich steeds meer met je huis eigenlijk. Je bent niet vrij”.
Kees van der Staaij vat in dezelfde week de kritiek op Different, een christelijke GGZ-instelling voor de behandeling van depressieve klachten bij homoseksuelen, op als een uiting van het steeds meer christen-vijandige klimaat in Nederland. Niet alleen door christenen, maar van verschillende kanten wordt geklaagd dat Nederland aan de godsdienstvrijheid knaagt.